Του Γιάννη Χλόπτσιου,
Μια νέα προσπάθεια, μια νέα αρχή και μια συμβουλή…
Ξεκίνησε εδώ και λίγες ημέρες μια νέα προσπάθεια για την ανάδειξη θεμάτων υγείας σε έναν διαδικτυακό ιστότοπο με το όνομα «Υγείαν Έχετε». Μια ευχή με την οποία ο καθένας μας ξυπνάει και κοιμάται.
Σκοπός μας είναι να προσφέρουμε στους πολίτες ενημέρωση για θέματα υγείας και όχι μόνο. Με επίκεντρο την Θεσσαλία προσπαθούμε σε συνεργασία με τους φορείς της περιοχής να ξεκλειδώσουμε κάποια σημαντικά θέματα υγείας και να δώσουμε βήμα σε συντοπίτες επιστήμονες του χώρου να εκθέσουν τις απόψεις τους και να προσεγγίσουν με τον δικό τους τρόπο αυτά που θεωρούν σημαντικά για την επιστήμη τους.
Δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε ακόμη μία ιστοσελίδα υγείας μόνο με συμβουλές και θέματα από τη καλή υγεία, αλλά μέσω συνεντεύξεων, μόνιμων στηλών και διακεκριμένων «καλεσμένων» να καλύψουμε όσο γίνεται σφαιρικά την περιοχή μας.
Έχοντας στο μυαλό μου αυτό το πρώτο editorial, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα προβληματισμό σχετικά με την διάγνωση μέσω διαδικτύου.
«Η Αυτοδιάγνωση μέσω διαδικτύου δεν είναι πάντοτε καλή πρακτική» αναφέρει ο Jake Miller του Harvard Medical School Communications και συμπληρώνει «Οι διαδικτυακοί έλεγχοι συμπτωμάτων ενδέχεται να το κάνουν λάθος, αλλά μερικές φορές μπορούν να «καθοδηγήσουν» τους σοβαρά πάσχοντες ασθενείς στην αναζήτηση της απαιτούμενης ιατρικής βοήθειας και φροντίδας»[2].
Κατηγοριοποιώντας την χρήση διαδικτύου για την Αυτοδιάγνωση θα τη χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
- Στην Αυτοδιάγνωση μέσω γενικής αναζήτησης στο Διαδίκτυο (Internet-search self-diagnosis) και
- Στην Αυτοδιάγνωση με τη χρήση των διαδικτυακών εφαρμογών για τον έλεγχο συμπτωμάτων (general-purpose symptom checkers software)
Η δεύτερη κατηγορία είναι λιγότερο διαδεδομένη στην χώρα μας ενώ στις ΗΠΑ εκατομμύρια πολίτες τη χρησιμοποιούν. Σίγουρα η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς έχει χρησιμοποιήσει την πρώτη μέθοδο για τον εαυτό μας ή για κάποιους φίλους μας.
Αλλά πόσο σωστές είναι οι πληροφορίες που λαμβάνουμε;
Η πρώτη μελέτη ευρείας κλίμακας σχετικά με την ακρίβεια των ελεγκτών συμπτωμάτων γενικού σκοπού που δημοσιεύτηκε το 2015 στο BMJ [1] διαπίστωσε ότι αν και τα αποτελέσματα από την χρήση διαδικτυακών εφαρμογών για τον έλεγχο συμπτωμάτων είναι συχνά λανθασμένα, είναι σχεδόν ισοδύναμα με τις τηλεφωνικές διαγνωστικές γραμμές που χρησιμοποιούνται συνήθως στη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας – και είναι σαφώς καλύτερα από αυτά που προκύπτουν από τη γενικής αναζήτηση-διάγνωση στο διαδίκτυο.
Σαν συμβουλή λοιπόν μην στηρίζεστε στα αποτελέσματα του διαδικτύου αλλά επισκεφτείτε το γιατρό σας ο οποίος θα σας οδηγήσει στη σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Βιβλιογραφία:
[1]. Semigran HL, Linder JA, Gidengil C, Mehrotra A. «Evaluation of symptom checkers for self-diagnosis and triage: audit study». BMJ. 2015 Jul 08; 351:h3480. PMID: 26157077; PMCID: PMC4496786.
[2]. Jake Miller. «Self-diagnosis on Internet not always good practice». HARVARDgazete, https://news.harvard.edu/gazette/story/2015/07/self-diagnosis-on-internet-not-good-practice/
