Ειδικός παθολόγος
Η γρίπη είναι μία μεταδοτική αναπνευστική λοίμωξη πουοφείλεται στους ιούς της γρίπης (τύπου Α, Β, C, D). Ο ιός τύπου Α είναι αυτόςπου συνήθως προκαλεί πανδημίες (Η1Ν1- 2009) και λιγότερο ο τύπος Β, ενώ οι υπόλοιποιτύποι συνήθως δεν προκαλούν σοβαρές λοιμώξεις ή βρίσκονται μόνο σε ζώα.

Συμπτώματα
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της γρίπης είναι
- πυρετός (όχι πάντα), διάρκεια 3-4 ημερών
- βήχας
- πονόλαιμος
- ρινική συμφόρηση και καταρροή
- γενικευμένοι πόνοι στους μύες και τις αρθρώσεις (χαρακτηριστικά έντονοι)
- ρίγος
- κόπωση
- μερικές φορές διάρροια και εμετός
Διαφέρει από το κοινό κρυολόγημα στα πιο έντονα συμπτώματα από τους μύες, την απότομη αύξηση του πυρετού, την απουσία φταρνίσματος και τη δύσπνοια που μπορεί να είναι σοβαρή. Συνήθως το κοινό κρυολόγημα περιορίζεται στο ανώτερο αναπνευστικό και έχει ηπιότερη πορεία.
Πώς μεταδίδεται
- Μέσω σταγονιδίων που παράγονται με το βήχα, το φτάρνισμακαι την ομιλία.
- Σπανιότερα μπορεί να μεταδοθεί μέσω επιφανειών μολυσμένωνμε τον ιό όταν τα δάκτυλα ακουμπήσουν το στόμα, τη μύτη ή τα μάτια.
Περίοδος επώασης και μεταδοτικότητας
Συνήθως ο ασθενής μεταδίδει 3-4 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό (με διάστημα που κυμαίνεται από 1 ημέρα πριν την εκδήλωση των συμπτωμάτων έως και 5-7 μέρες μετά), ενώ τα συμπτώματα ξεκινούν περίπου 2 ημέρες κατά μέσο όρο μετά την έκθεση στον ιό (1-4 ημέρες).
Επιπλοκές
Βακτηριακές επιλοιμώξεις (πνευμονία, ωτίτιδα, παραρρινοκολπίτιδα), ιογενής πνευμονία και επιδείνωση των υπαρχόντων χρονίων νοσημάτων όπως καρδιακή ανεπάρκεια, άσθμα, αποφρακτική πενυμονοπάθεια, διαβήτης. Συνήθως συμβαίνουν σε συγκεκριμένους πληθυσμούς
- υγιείς >60
- ασθενείς <60 ετών, με ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας,πνευμονολογικών νοσημάτων, νεφρικής ανεπάρκειας, διαβήτη, ανοσοκατεσταλμένοι οποιασδήποτεαιτιολογίας (μεταμόσχευση, καρκινοπαθείς, φαρμακευτική ανοσοκαταστολή),ασθενείς με νευρομυικά και νευρολογικά νοσήματα
- έγκυες γυναίκες, λεχωίδες, θηλάζουσες
- παιδιά <5 ετών (κυρίως <2 ετών)
- ηπατοπαθείς
- παιδιά <18 ετών που λαμβάνουν ασπιρίνη για χρόνιονόσημα
- κατοικούντες σε οίκους ευγηρίας, νοσηλευόμενοι σεκλινικές, εσωτερικοί σπουδαστές ειδικών σχολείων, στρατιωτικών και αστυνομικώνσχολών και εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υγείας και κέντρα φιλοξενίαςμεταναστών
Πρόληψη
- Εμβολιασμός κάθε έτος (για τους πληθυσμούς υψηλού κινδύνου)
- Αποφυγή των χώρων με συγχρωτισμό τις περιόδους έξαρσης
- Καλή αντισηψία των χεριών
- Η χρήση μάσκας όταν πρόκειται να πλησιάσουμε ασθενείς
Θεραπεία
- Ξεκούραση στο σπίτι με παυσίπονα και αρκετά υγρά
- Αντιική αγωγή εντός των πρώτων 2 ημερών από την εκδήλωσητων συμπτωμάτων έχει φανεί ότι μειώνει την πιθανότητα σοβαρής εξέλιξης τηςνόσου (δεν χρειάζονται όλοι, παρά μόνο όσοι έχουν μεγάλη πιθανότητα επιπλοκών).
- Κατά τα άλλα, υποστήριξη ή θεραπεία των επιπλοκώνχρειάζεται όταν αυτές παρουσιαστούν, Η χρήση αντιβιοτικής αγωγής δεν βοηθάειπουθενά, μάλλον δημιουργεί ανθεκτικά μικρόβια περισσότερο και δυσκολεύει τημετέπειτα θεραπεία των επιπλοκών.
Πότε χρειάζεται ιατρική εκτίμηση
- σε ψηλό πυρετό που δεν υποχωρεί με τα κοινά αντιπυρετικάσε λίγες μέρες
- σε περίπτωση δύσπνοιας, πόνου στο στήθος, εύκοληςκόπωσης που δεν υπήρχε και βήχα που δεν υποχωρεί
- σε περίπτωση διαταραχών συνειδήσεως με κακή επικοινωνίαμε το περιβάλλον, σύγχυση ή εμετούς και έντονο πονοκέφαλο, όπου πρέπει νααποκλειστεί η μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα
- σε περίπτωση που ενώ ο πυρετός είχε υποχωρήσειεπανεμφανιστεί με συμπτώματα όπως τα παραπάνω
Πότε παρουσιάζεται στην Ελλάδα η γρίπη

Περίοδο από Οκτώβριο έως Απρίλιο με έξαρση μεταξύ Ιανουαρίουκαι Μαρτίου. Μπορεί κάποιος να παρουσιάσει γρίπη σπανιότερα και σε άλλη εποχήτου χρόνου.
Εμβολιασμός
- Δεν μπορεί ο εμβολιασμός να προκαλέσει γρίπη, παρά μόνοσυμπτώματα τύπου γρίπης τα οποία υποχωρούν συνήθως μόνα τους σε λίγες μέρες.
- Πρέπει να εμβολιαστούν όλοι οι υγιείς και ασθενείςυψηλού κινδύνου Οκτώβριο με Νοέμβριο και χρειάζεται περίπου 2-3 εβδομάδες γιανα αποκτήσουν ανοσία. Δεν είναι σίγουρο βέβαια οτι δεν θα νοσήσουν από τη γρίπηαλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να νοσήσουν πιο ελαφρά και με μικρότερηπιθανότητα επιπλοκών (περίπου 70% των εμβολιασθέντων θα αποκτήσουν ανοσία μεμικρότερο ποσοστό στους ηλικιωμένους και ανοσοκατεσταλμένους).
- Επίσης δεν χρειάζεται στους ενήλικες δεύτερη δόσηεμβολίου.
- Χρειάζεται εμβολιασμός κάθε χρόνο, λόγω των αντιγονικώναλλαγών στους ιούς που δεν καλύπτονται από το περσινό εμβόλιο
Πηγές
- CDC
- ΚΕΕΛΠΝΟ
- ECDC